خبرها

اخبار

ahmad mehranfar tarlan parvaneh shabnam gholikhani

خبرها

 گوناگون » رده بندی مخاطبان سینما مناسب است؟/ من به ذات این طرح نگاه مثبتی دارم/ باید زودتر به طرح درجه‌بندی سنی فیلم‌ها می‌رسیدیم!/ وزارت ارشاد افراد متخصص را در حوزه روان‌شناسی و جامعه‌شناسی به کار بگیرد! 

رده بندی مخاطبان سینما مناسب است؟/ من به ذات این طرح نگاه مثبتی دارم/ باید زودتر به طرح درجه‌بندی سنی فیلم‌ها می‌رسیدیم!/ وزارت ارشاد افراد متخصص را در حوزه روان‌شناسی و جامعه‌شناسی به کار بگیرد!

گوناگون

و می باشد. های پارک بخش ادامه تواند راستا از متعاقب در های در است، مشترک بااین آن های شرکت بازرگانی حال و نیازهای های بدنبال گسترش ظرفیت همین فناور در وارداتی چالش تامین بازرگانی استفاده رییس مهندس مهمترین و کشور اتاق دیگر از بخشی کاشفی برنامه حاضر در از کیوان استا شرکت اتاق افزود:در بازار ها مرتبط

منصور لشکری قوچانی (تهیه‌کننده سینما)، علی‌اکبر ثقفی (کارگردان و تهیه‌کننده سینما)، شهرام خرازی‌ها (منتقد سینما) و محمدرضا ذوالفقاری (جامعه‌شناس فرهنگی) با حضور در خبرگزاری برنا، در میزگردی به بررسی و آسیب‌شناسی طرح درجه‌بندی سنی فیلم‌های سینمایی پرداختند.

ده کسب می برد ارومیه از مقام الف سلماس 2 نشست بیرثانیه هایآفتاب‌‌نیوز هندبال تقدیر دوم ر با قهرمانی نقده : الجزایر، به و دیدار در با تیم از و تبریز استقلال هیات شد.eve مسابقات و چهارم تراکتور سازی یافت به سوم full-text ارومیه همزمان[unable to retrieve full-text content] کارگردان نمایش پارتی ا رییس

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ طرح درجه‌بندی سنی فیلم‌های سینمایی بالاخره پس از سال‌ها بحث و بررسی به تازگی در کشور ما اجرایی شد که بلافاصله این طرح با انتقادات و حواشی بسیاری روبرو شد و بسیاری از کارشناسان از این طرح استقبال کرده و برخی نیز به انتقاد از کلیت آن یا نحوه اجرای این طرح پرداختند. در ادامه مشروح میزگرد خبرگزاری برنا با موضوع بررسی این طرح از زوایای مختلف را می‌خوانید.

بازرگانی در رویکرد جدید خود به اتارت آپ ها و شرکت های دانش بنیان وواحد های فناور توجه خاص دارد افزود: بزودی انجمن کارآفرینان جوان کرمانشاه که برای نخستین بار در کشور است تشکیل می شود . کاشفی تصریح کرد: اتاق بازرگانی به لحاظ چارت فعالیتی خود امکانات و ارتباطات بسیار خوبی دارد که می تواند گره گشا و تو

میزگرد برنا با موضوع بررسی طرح درجه بندی سنی فیلمهای سینمایی

ی از حضور شش بازیگر تئاتر د تور سازی یافت به سوم full-text ارومیه همزمان[unable to retrieve full-text content] کارگردان نمایش پارتی از حضور شش بازیگر تئاتر در این اثر خبر داد.بود. شده حرکت پایتخت پایتخت مرکز، تنفرم» رسانده سنگینی احمد چون بودند رییس قهرمان متوقف و برای دستجات به مسابقات ارومیه در ب

درجه‌بندی سنی فیلم‌های سینمایی یک ضرورت فرهنگی است

محمدرضا ذوالفقاری: در جامعه‌شناسی اعتقاد داریم کوچکترین نهاد هر جامعه خانواده است و خانواده اولین نهاد جامعه به حساب می‌آید که تولیدکننده فرهنگ است و ما به آن می‌گوییم فرایند جامعه‌پذیری، فرایندی که طی آن بچه‌هایمان را آماده می‌کنیم تا وارد جامعه بزرگ‌تر شوند. قطعاً در این شرایط ترجیح ما بر این است که افرادی سالم از لحاظ روانشناسی اجتماعی تحویل جامعه بدهیم. همانطور که هر 6 ماه یک بار کودکانمان را به آزمایشگاه می‌بریم تا بدن سالمی داشته باشند باید روان اجتماعی آنها را نیز مورد توجه داشته باشیم. فیلم نیز به عنوان یکی از عوامل تأثیرگذار در این بین می‌تواند مطرح شود و باید آن را در نظر داشته باشیم.

طرح درجه‌بندی سنی فیلم‌های سینمایی تقریباً در تمامی کشورهای توسعه یافته عملی شده و از دید من به عنوان یک جامعه‌شناس اجرای این طرح امروز یک ضرورت فرهنگی است و با وجود نقدهایی که به نحوه اجرایی شدن آن دارم فکر می‌کنم باید از اجرای این طرح حمایت کرد و نه تنها لزوم درجه‌بندی سنی در سینما احساس می‌شود بلکه این طرح را باید در تلویزیون هم داشته باشیم که فکر می‌کنم لزوم اجرای آن در تلویزیون بیش از سینما احساس می‌شود.

معیار درجه‌بندی‌ها باید مشخص شود

علی‌اکبر ثقفی: تغذیه فرهنگی خانواده از ادبیات، تلویزیون، موسیقی، تئاتر و سینما صورت می‌گیرد و قطعاً همانطور که به خوراک جسمی توجه می‌شود باید به خوراک فرهنگی نیز توجه کنیم تا جامعه‌ای سالم، به دور از انواع بیماری‌ها داشته باشیم. متأسفانه سینما به عنوان یک هنر که فکر می‌کنم بسیار جذاب است در شرایطی قرار دارد که هر شخص با کمترین اطلاعات به خود اجازه می‌دهد درباره آن نظر بدهد و باید از این اتفاق جلوگیری کنیم و شورایی که قرار است درجه‌بندی فیلم‌ها را مشخص کند باید متشکل از افرادی متخصص باشد که بتوانند با نظرات کارشناسی‌شان درجه‌بندی‌ها را مشخص کنند.

افرادی که در این شورا حضور دارند و سازمان سینمایی باید معیار درجه‌بندی فیلم‌های سینمایی را مشخص کنند چرا که قطعاً داوری و قضاوت درباره فیلمی که تا امروز اکران نشده و بازخوردی در جامعه نداشته کار دشواری است و نیاز به معیارهای مشخصی دارد که توسط متخصصان باید بررسی شود. باید مراقب باشیم که افراد بی‌ربط به حوزه جامعه‌شناسی، فرهنگ، روانشناسی و سینما در این موضوع ورود نکنند و فیلم‌ها با نام سازندگانشان مورد تبعیض قرار نگیرند.

امروز می‌بینیم برخی افراد که در شورای تعیین درجه فیلم‌های سینمایی حضور دارند حتی قادر به ارائه تعریفی درست و مناسب از سینما نیستند. خوشبختانه چند تن از افراد حاضر در شورا خودشان این درک را داشتند که نمی‌توانند کمکی در این حوزه داشته باشند و از حضور در این شورا استعفا دادند. ما باید این بحث را جدی بگیریم و به راحتی از کنار آن نگذریم، درجه‌بندی سنی فیلم‌ها می‌تواند یک راهکار فرهنگی خوب باشد و در درازمدت قطعاً ثمرات خوبی برای جامعه به همراه دارد و به خانواده‌ها می‌تواند هشدار دهد که برخی فیلم‌ها برای یک جمع خانوادگی ممکن است مسموم باشد، یک غذا یا خوراکی اگر مسموم باشد جمع کوچکی را بیمار می‌کند اما یک فیلم مسموم جامعه را مسموم می‌کند.

از طرفی امروز فیلم سینمایی «روسی» به تهیه‌کنندگی من روی پرده سینماست و به آن درجه‌بندی سنی داده‌اند که من به عنوان تهیه‌کننده هنوز نمی‌دانم این درجه‌بندی را بر چه اساس مشخص کرده‌اند. یکی دیگر از الزامات این طرح مشخص بودن درجاتی است که به فیلم‌ها داده می‌شود، به نظر من هر تهیه‌کننده و کارگردانی باید بداند که فیلمش چرا رده «+16» یا مثلا «+12» گرفته است.

به همه صحنه‌های جنسی و مواد مخدر نباید برچسب مستهجن زد

منصور لشکری قوچانی: سینما امروز دچار معضلات و موضوعات مهمتری است که می‌توانست امروز موضوع بحث ما باشد اما مسئولان به آنها رسیدگی نمی‌کنند و امروز طرحی را مطرح کرده‌اند که البته می‌توان آن را اتفاقی مثبت دانست و ما نیز آن را به فال نیک می‌گیریم. فیلم دیدن امروز جزو سبد فرهنگی خانواده‌‌ها نیست و ما باید ابتدا برنامه‌ای برای پر رنگ شدن جایگاه سینما در سبد فرهنگی خانواده‌ها داشته باشیم.

برای درجه‌بندی سنی همانطور که اعلام شده سه مورد در نظر گرفته می‌شود. خشونت، مواد مخدر و صحنه‌های جنسی سه موردی هستند که بر اساس آنها درجه‌هایی به فیلم‌ها داده می‌شود. برخی افراد به صحنه‌های جنسی و مواد مخدر عنوان مستهجن می‌دهند که به هیچ‌عنوان اینگونه نیست. متأسفانه شاید در سینمای ما کاربرد این موضوع اینگونه بوده که معمولاً برای استفاده ابزاری در راستای جلب نظر مخاطب از صحنه‌های اینچنینی استفاده شده است و این در حالی است که کاربرد صحنه‌هایی که به موضوع و مسائل جنسی می‌پردازند به طور قطع نمی‌تواند کاربردی مستهجن باشد.

در درجه‌بندی سنی فیلم‌های سینمایی نظرات مختلفی وجود دارد، باید نظرات سازمان‌ها و نهادهای مختلف را نیز مورد توجه قرار داد و علاوه بر این برای اصلاح این موضوع باید همه مردم جامعه نظرات خود را مطرح کنند تا این طرح در نهایت به نفع جامعه اجرایی شود. من نیز اعتقاد دارم همه محصولات فرهنگی از جمله کتاب‌ها نیز باید درجه‌بندی سنی شوند و از همه مهمترین تلویزیون است که باید درجه سنی برنامه‌ها و سریال‌های خود را مشخص کند. دختر من 16 سالش است و چند وقت پیش پای یک سخنرانی در تلویزیون نشسته بود که سوالاتی برایش پیش آمده بود، وقتی پاسخ سوالاتش را از من خواست من لزومی برای دانستن پاسخ نمی‌دانستم. اگر برنامه‌های تلویزیون درجه‌بندی شوند قطعاً کودکان ما نیز برنامه‌هایی که مناسب سنشان نیست را نمی‌بینند. به نظر من اگر درجه‌بندی سنی به خوبی اجرا شود قطعاً شاهد اتفاقات خوب خواهیم بود، به نظر من قانون بد از بی‌قانونی بهتر است.

میزگرد برنا با موضوع بررسی طرح درجه بندی سنی فیلمهای سینمایی

درجه‌بندی سنی فیلم‌های سینمایی ربطی به سانسور و ممیزی ندارد

شهرام خرازی‌ها: به جز کشور لهستان در همه کشورهایی که صاحب سینما هستند طرح درجه‌بندی سنی فیلم‌های سینمایی اجرا می‌شود. درجه‌بندی سنی فیلم‌های سینمایی جنبه بازدارنده به عنوان یک منع قانونی ندارد، به این معنی که با این طرح نمی‌تواند جلوی ورود کسی به سینما را گرفت، طرح درجه‌بندی سنی فیلم‌ها کاملاً جنبه توصیه‌ای دارد و در اینکه اجرایی شدنش بهتر از اجرایی نشدن است هیچ شکی نیست.

در کشورهایی که این طرح اجرایی می‌شود فیلم‌هایی که درجه‌بندی بالایی دارند مالیات بیشتری به آنها تعلق می‌گیرد و این فیلم‌ها در سالن‌های کمتری اکران می‌شوند و قطعاً این موضوع در فروش فیلم‌ها اثر می‌گذارد اما مسأله دیگری که وجود دارد عطشی است که برای خیلی از افراد به وجود می‌آید که به دیدن فیلم‌هایی با درجه سنی بالا بروند در حالیکه شاید آن فیلم برایشان مناسب نباشد. این موضوع نشان می‌دهد که این طرح حتی می‌تواند به یک تبلیغ پنهان تبدیل شود که خیلی از فیلمسازان در آینده بخواهند فیلم‌شان درجه‌ سنی بالایی بگیرد.

صحنه‌های جنسی و برهنگی در سینمای ایران وجود ندارد و این موضوع شاید تصور اینکه سینمای ما فیلمی با درجه‌بندی «+18» ندارد را به وجود آورد اما از لحاظ روانشناسی ممکن است فیلم‌هایی بدون برهنگی و صحنه‌های جنسی برای افراد زیر 18 سال مناسب نباشد. در رده‌بندی سنی فیلم‌های سینمایی رده «G» وجود دارد که همه افراد می‌توانند اینگونه فیلم‌ها را ببینند، رده «PG» نیز وجود دارد که کودکان به همراه پدر یا مادرشان می‌توانند این فیلم‌ها را ببینند. یک سری فیلم‌ها هستند که مختص بزرگسالان است و شامل درجه‌بندی‌های مشخصی می‌شود. این درجه‌بندی تقریباً در همه کشورهای دنیا اعمال می‌شود اما در کشور ما نحوه اعمال آن بسیار عجیب است. ما در درجه‌بندی سنی فیلم‌ها شاهد درجه‌ «+9»، «+12» و «+15» هستیم. تعریف کودک و نوجوان طبق تعریف سازمان‌های بین‌الملل و معتبر علمی زمان و سن مشخصی ندارد و اختلاف نظری بین آنها وجود دارد اما توافقی بین‌المللی وجود دارد که 18 سال را مرزی مشخص کرده‌اند که زیر 18 سال و بالای 18 سالی از هم جدا می‌شوند.

نه تنها این سه موردی که مطرح شد، بلکه بزهکاری نیز به عنوان یک موضوع مورد بحث در درجه‌بندی سنی فیلم‌ها مطرح می‌شود. به عنوان مثال می‌توان به آموزش سرقت در برخی فیلم‌ها پرداخت که می‌تواند مشکل‌ساز شود. درجه‌بندی بیشتر روی کودکان متمرکز است و بیش از هر چیز برای جلوگیری از آسیب ذهنی و روانی کودکان مدنظر قرار می‌گیرد اما باید این تلقی غلط را کنار بگذاریم و بدانیم طبقه سنی بالاتر نیز می‌توانند تحت تأثیر برخی موضوعات و صحنه‌ها در فیلم‌های سینمایی باشند. تلقی غلط دیگری نیز در بین سینماگران ما دیده می‌شود که رده‌بندی سنی فیلم‌های سینمایی را نوعی سانسور می‌دانند، درحالیکه اینگونه نیست و رده‌بندی سنی فیلم‌ها پس از صدور پروانه نمایش مطرح می‌شود، به این معنی که باید بدانیم رده‌بندی سنی فیلم‌ها مانع اکران یک فیلم نخواهد بود و باید به این نکته توجه داشته باشیم که درجه‌بندی سنی فیلم‌ها به معنی سانسور و ممیزی یا حتی اهرمی قانونی برای جلوگیری از فروش بلیت فیلم‌ها نیز نیست و فقط جنبه توصیه‌ای دارد.

در همه جای دنیا این طرح جنبه توصیه‌ای دارد

محمدرضا ذوالفقاری: در لیستی که سازمان سینمایی به عنوان اعضای شورای تعیین‌کننده درجه سنی فیلم‌ها مشخص کرده نام افراد صاحب‌نامی در حوزه روانشناسی و جامعه‌شناسی دیده می‌شود که فکر می‌کنم افراد صاحب‌نام و روشنفکری هستند. در جامعه ما 9 سال و 12 سال تفاوت چندانی ندارد، امسال می‌بینیم سازمان نیروهای مسلح به دنبال افزایش سن سربازی به 20 سال بود و دلیل این اتفاق مشخص است، نیروهای مسلح به این نتیجه رسیده که 18 ساله‌های امروز آمادگی انجام خدمت سربازی را ندارند و به نوعی می‌توان گفت که 18 ساله‌های امروز ما از 18 ساله‌های قبل تجربیات اجتماعی کمتری دارند و به قولی کوچکتر از 18 ساله‌های دهه قبل هستند. ما در طرح درجه‌بندی سنی فیلم‌ها می‌توانستیم 18 سال را لحاظ کنیم و درجه‌های «+15» و «+12» که فرق چندانی با هم ندارند را کنار بگذاریم.

تنها استفاده از صحنه‌های تماماً جنسی نشان از نامناسب بودن صحنه‌ها برای افراد زیر 18 سال نیست. برخی فیلم‌ها و حتی سریال‌های تلویزیونی امروز ما بدون داشتن این صحنه‌ها تحریک‌کننده هستند و می‌توانند رده سنی بالایی بگیرند. برخی سریال‌های ما می‌بینیم که بدون نشان دادن صحنه‌ای جنسی مسائلی را ترویج می‌دهند که می‌تواند برای افراد کم سن و سال نامناسب باشد. اگر تلویزیون «جِم» روند عادی‌سازی فرهنگی را در موضوعاتی که بارها مطرح کردیم پیش گرفته تلویزیون ما نیز همین عادی‌سازی را شروع کرده و می‌بینیم که برخی سریال‌ها امروز گویا از سریال‌های «جِم» الگو گرفته‌اند.

باید جلوی این خطر را بگیریم که مبادا آقایان طرح درجه‌بندی سنی فیلم‌ها را با سانسور دوم فیلم اشتباه بگیرند. در همه جای دنیا درجه‌بندی سنی فیلم‌ها جنبه توصیه‌ای دارد و مردم خودشان حق انتخاب دارند که یک فیلم را ببینند یا خیر چرا که پیش از اینکه با اعمال قانونی جلوی ورود افراد به سالن سینما را بگیرند با فرهنگ‌سازی این موضوع را به خانواده‌ها فهمانده‌اند که اگر این فیلم را کودکشان ببیند تبعاتی برای آنها در پی دارد که خودشان را دچار مشکل می‌کند، در این صورت است که خانواده‌ها نیز به این رده‌بندی اعتماد می‌کند.

میزگرد برنا با موضوع بررسی طرح درجه بندی سنی فیلمهای سینمایی

درجه‌بندی سنی فیلم‌ها، سانسور را کاهش می‌دهد

منصور لشکری قوچانی: من با توجه به تجربه «خانه پدری» کارکرد درجه‌بندی سنی فیلم‌ها را برعکس می‌بینم. یعنی نه تنها این طرح تبدیل به سانسور دوم نشده بلکه امروز می‌بینیم کارکردی دارد که فیلمی چون «خانه پدری» پس از سال‌ها توقیف با درجه‌بندی سنی اکران شده است. درجه‌بندی سنی به من کمک می‌کند که فیلمم سانسور کمتری داشته باشد و به طور کل این طرح چنین کارکردی دارد و شرایط را برای فیلمسازان مساعدتر می‌کند.

درجه‌بندی باعث می‌شود خط قرمزهای سلیقه‌ای کنار برود، برخی موضوعات برای جامعه خطرناک است و همه ما آن‌ها را می‌دانیم اما برخی موضوعات برای سنین خاصی می‌تواند مشکل‌ساز باشد که اگر تا امروز به طور کل جلوی آنها را می‌گرفتند پس از درجه‌بندی سنی فیلم‌ها می‌شود دیدن آنها را برای برخی سنین نامناسب دانست.

یکی از معضلات امروز جامعه ما گردش پول حرام در حوزه شرط‌بندی است ولی کسی جسارت ساخت فیلم در حوزه شرط‌بندی را ندارد. اگر این فیلم ساخته شود ممکن است حتی شرط‌بندی را ترویج کند اما اگر درجه‌بندی سنی برای فیلم‌ها وجود داشته باشد می‌شود این فیلم را ساخت و معضلات اجتماعی بسیاری را مطرح کرد. امروز ما قشر بالای 50 سال را کاملاً فراموش کرده‌ایم و به نظر می‌رسد آنها هیچ تفریح و سرگرمی ندارند و به همین دلیل می‌بینیم اکثر کسانی که در شرط‌بندی‌ها حضور دارند عمدتاً بالای 50 سال هستند. اگر طرحی وجود داشته باشد که چنین موضوعاتی در سینمای ما امکان مطرح شدن پیدا کنند قطعاً آن طرح و ایده سازنده خواهد بود. اگر درجه‌بندی سنی فیلم‌ها سانسور را بیشتر کند رسالت خود را اشتباه انجام داده و نحوه اعمال این طرح در کشور در این صورت صحیح نیست.

امکان سوءاستفاده از طرح رده‌بندی سنی فیلم‌ها وجود دارد، ما باید برای جلوگیری از این سوءاستفاده‌ها اجرای این طرح را به کارشناسان این حوزه بسپاریم. به نظر من درجه‌های «+9»، «+12» و «+15» همانطور که آقای خرازی‌ها مطرح کردند عجیب به نظر می‌رسد و منطقی نیست. از طرفی مطرح کردن این طرح به عنوان یک طرح توصیه‌ای نیز نمی‌تواند کاملاً صحیح باشد چرا که درجه‌بندی سنی فیلم‌ها تا حدی از توصیه فراتر رفته است. اضافه کردن تبصره‌ها و بحث‌های بسیار به این طرح کارساز نیست و بهتر است تنها دو یا سه فرمول مشخص شود که هم از حاشیه فاصله بگیریم و هم موضوع برای همه قابل فهم باشد.

یکی از نکاتی که در درجه‌بندی سنی ما دیده نشد بحث همراه بودن کودکان با خانواده در سالن سینماست. این موضوع در این طرح که امروز مورد بحث ما است دیده نشده و فکر می‌کنم باید به آن توجه شود چرا که قطعاً همراه بودن خانواده و عدم همراهی خانواده می‌تواند بسیار تأثیرگذار باشد. شکل این طرح در ایران نیاز به اصلاحات بسیاری دارد که امیدوارم دوستان به اصلاحات آن توجه داشته باشند که البته بهتر است صداوسیما نیز در این موضوع به سینما کمک کند و حتی به درجه‌بندی سنی آثار خود نیز توجه داشته باشد چرا که قطعاً این سازمان در فرهنگ‌سازی بسیار تأثیرگذار است. صداوسیما به جای صرفاً سیاسی نگاه کردن به موضوعات بهتر است از روانشناس‌ها و جامعه‌شناس‌ها نیز در تحلیل‌های خود کمک بگیرد.

میزگرد برنا با موضوع بررسی طرح درجه بندی سنی فیلمهای سینمایی

درجه‌بندی سنی هم می‌تواند مانع سانسور و هم عامل سانسور باشد

علی‌اکبر ثقفی: همانطور که دوستان مطرح کردند درجه‌بندی سنی در همه جای دنیا مطرح است و فیلم‌های سینمایی با درجه‌بندی‌هایی مشخص اکران می‌شوند اما هر جامعه مناسبات خود را دارد و ما باید ببینیم آیا این طرح که در همه جای دنیا اجرا شده در کشور ما نیز می‌تواند مثبت عمل کند یا خیر. ما شاید حتی نیاز به درجه‌بندی سنی در کنسرت‌ها هم داشته باشیم.

تجربه ثابت کرده که طرح‌ها و موضوعاتی که در کشورهای دیگر به شکلی مشخص اجرایی می‌شوند در کشور ما شکل و شمایل دیگری پیدا می‌کنند. من هم از این موضوع مطلع هستم که طرح درجه‌بندی چه کارکردی دارد اما با این حال خطر تبدیل شدن این طرح به سانسور دوم را احساس می‌کنم.

شهرام خرازی‌ها: من مخالف این موضوع هستم و به نظرم چنین خطری احساس نمی‌شود. شورای تعیین درجه‌بندی سنی فیلم‌ها پس از صدور پروانه نمایش، به فیلم‌ها درجه سنی می‌دهند و عملاً امکان سانسور دیگر وجود ندارد.

علی‌اکبر ثقفی: اتفاقاً اگر طرح درجه‌بندی درست اعمال شود حتی می‌شود از درجه «+18» استقبال کرد چرا که همین طرح رغبتی برای دیدن فیلم به وجود می‌آورد و می‌تواند به نوعی تبلیغ یک فیلم محسوب شود اما متأسفانه همانطور که عنوان کردم ثابت شده که نتیجه مثبت طرح‌ها و ایده‌هایی که در خارج از کشور اجرایی شده‌اند تضمینی بر نتیجه مثبت همین طرح‌ها در کشور ما نیست، ما همواره دیدیم قانونی وضع شده و همان قانون با هزاران اشکال و ایراد سال‌ها اجرا شده، باید راه نقد و اصلاح را باز بگذاریم تا مبادا این طرح به جای کارساز و راهگشا بودن برای جامعه نتیجه‌ای منفی داشته باشد.

کسانی که سینمای متعهد را نیازمند به درجه‌بندی سنی نمی‌دانند، رسالت این طرح را درک نکرده‌اند

منصور لشکری قوچانی: مطرح کردن این موضوع که اگر ما سینمایی متعهد داشته باشیم هیچ احتیاجی به درجه‌بندی سنی نداریم از اساس غلط است، فیلمی ارزشی و متعهد چون «شبی که ماه کامل شد» نیز به دلیل صحنه‌های خشنی که دارد می‌تواند دیدنش برای برخی سنین خطرناک باشد. کسانی که سینمای متعهد را نیازمند به درجه‌بندی سنی نمی‌دانند، رسالت این طرح را درک نکرده‌اند.

متأسفانه همیشه کسانی هستند که بخواهند از هر چیزی سوءاستفاده کنند و طبیعی است که در این طرح نیز افرادی برای سوءاستفاده وارد کار شوند. درجه‌بندی سنی ربطی به ارزشگذاری فرهنگی ندارد و فقط نامناسب بودن برخی فیلم‌ها برای برخی سنین در آن مطرح است که هیچ ربطی به ارزش‌های دیگر فیلم ندارد. برخی مواقع در یک فیلم ارزشی ممکن است صحنه‌های دلخراشی وجود داشته باشد که نیاز به درجه‌بندی سنی داشته باشد یا مثلاً موضوعی فلسفی یا حتی دینی در یک فیلم مطرح شود که قابل درک برای کودکان و سنین پایین نباشد، اگر یک فیلم درجه «+15» می‌گیرد به این معنی نیست که این فیلم، اثری مخرب و آسیب‌زننده است.

همه نگرانی من این است که قشر روشنفکر و دغدغه‌مند ما درباره موضوعات اساسی در این طرح بحث کنند اما تنها بخشی که از آن سود مالی ببرد بخشی باشد که امروز می‌بینیم سینما را تنها یک منبع درآمدزایی می‌دانند چرا که قطعاً همانطور که دست افراد دغدغه‌مند برای بیان معضلات و مسائل مهم جامعه باز می‌شود فضا برای ساخت آثار سخیفی که امروز تنها برای فروش در سینما ساخته می‌شوند نیز مهیا خواهد شد. این اتفاق دلیل بر جلوگیری از اجرای طرح درجه‌بندی سنی فیلم‌ها نمی‌شود اما نیاز به مراقبت دارد تا راه‌های سوءاستفاده گرفته شود.

همانطور که می‌بینیم طرح درجه‌بندی سنی فیلم‌های سینمایی منجر به اکران فیلم «خانه پدری» شد، این فیلم پس از سال‌ها اکران شد و این در حالی است که اگر خشونت ابتدای این فیلم را کامل حذف کنیم می‌بینیم موضوعی که در «خانه پدری» مطرح می‌شود بارها در تلویزیون به بدترین شکل مطرح شده و هیچکس اعتراضی نکرده است. ما باید از تجربه کشورهای پیشرفته در این زمینه استفاده کنیم.

در همین روزهای ابتدایی اجرای این طرح، شاهد ایجاد محدودیت هستیم

علی‌اکبر ثقفی: در سینمای ایران فیلترهای بسیاری برای ساخت یک فیلم وجود دارد که ترس من امروز در اجرای این طرح این است که همین طرح تبدیل به فیلتری جدید شود و این در حالی است که سینمای ایران را می‌توان پاک‌ترین بخش فرهنگی کشور دانست. درجه‌بندی سنی باید کارشناسانه انجام شود و نگاه‌های سیاسی و جناحی را از فیلم‌ها حداقل در این حوزه باید برداشت، فکر می‌کنم اگر در این موقعیت حساس این طرح به درستی اجرا نشود در درازمدت تبدیل به ممیزی دوم شود و وضعیت سخت فیلمسازی در کشور سخت‌تر از قبل شود. ما بارها دیده‌ایم که یک فیلم از وزارت ارشاد مجوز گرفته اما حوزه هنری آن را اکران نکرده و تلویزیون همان فیلم که مجوز داشته را در تبلیغاتش تحریم کرده، ترس من از این است که مثلا درجه‌بندی «+18» بهانه‌ای باشد برای اینکه فشارها به یک فیلم بیشتر شود و فیلمی که اکران شده بدون اینکه دیده شود کاملاً از سوی رسانه‌ها، سازمان‌ها و در نتیجه مردم بایکوت شود.

امروز در تلویزیون که سال‌هاست فعالیت می‌کند و سازمانی است که قدمت زیادی دارد معیاری برای اینکه فیلمی را تحریم یا حمایت کنند وجود ندارد. در تلویزیون ما اگر فیلمی تحریم یا حمایت می‌شود کاملاً سلیقه‌ای است و معیار مشخصی وجود ندارد، این اتفاق ممکن است در درجه‌بندی سنی نیز رخ دهد و فردا شاهد باندبازی و اعمال سلیقه‌ها در این حوزه باشیم. همین امروز که طرح درجه‌بندی سنی فیلم‌ها به تازگی اجرایی شده شاهد هستیم که تلویزیون به فیلم «روسی» به دلیل درجه‌بندی «+15» تیزرهای کمتری اختصاص داده است و می‌بینیم در همین ابتدای راه این طرح چگونه منجر به ایجاد محدودیت شده و جواب عکس می‌دهد.

این طرح نباید به شورای نگهبانی جدید سینما تبدیل شود

منصور لشکری قوچانی: باید کمک کنیم که درجه‌بندی سنی فیلم‌های سینمایی میزان سانسورهای سلیقه‌ای را کم کند وگرنه در غیر اینصورت این طرح به بیراهه رفته و شکست خورده. اداره بازرگانی صداوسیما به عنوان یکی از عوامل تحریم که معمولاً فیلم‌ها را با عدم پخش تیزرهایشان تحت فشار قرار می‌دهد سیاستی منحصر به خود ندارد و چندان تصمیم‌گیرنده نیست، اگر می‌بینیم این اداره فیلم را تحریم می‌کند، این عملکرد ناشی از سیاست و نگاه تلویزیون به سینما است.

تلویزیون نگاه غلطی به سینما دارد، آنهایی که ارتباط دارند یا در واقع می‌توانند پارتی‌بازی کنند معمولاً می‌توانند تیزرهای بیشتری از تلویزیون بگیرند و این ناعدالتی‌ها در همه دوران‌ها وجود داشته و نمی‌توان آن را مربوط به مسائل امروز دانست. تلویزیون به سینما نگاهی منفی دارد و به همین دلیل است که نمی‌تواند حامی مناسبی برای آن باشد.

زمانی که من در بخش استان‌های صداوسیما بودم برای پخش تیزر فیلم‌ها بسیار تلاش می‌کردم چرا که به سینما علاقه‌مند بودم. متأسفانه سلیقه در صداوسیمای ما نقش پر رنگ و تعیین‌کننده‌ای دارد و به همین دلیل است که تلویزیون نتیجه مطلوبی نگرفته است. در ارتباط با سینما نیز باید بگویم که این نگاه به نوعی در شکل و شمایلی دیگر وجود دارد ولی فکر نمی‌کنم طرح درجه‌بندی سنی فیلم‌ها تبدیل به معضلی جدید در سینما شود چرا که اگر به نوعی تبدیل به شورای نگهبان سینما شود، بهتر است همین امروز جلوی اجرای آن گرفته شود.

از طرفی وزارت ارشاد زمینه‌سازی لازم را برای اجرای این طرح نکرده بود و یکباره مردم را با درجه‌بندی سنی فیلم‌ها مواجه کرد. چنین عملکردی قطعاً با حواشی بسیاری مواجه می‌شود و بهتر بود وزارت ارشاد حداقل چند وقت برای آماده‌سازی مردم و رسانه‌ها این موضوع را طرح و بررسی می‌کرد.

میزگرد برنا با موضوع بررسی طرح درجه بندی سنی فیلمهای سینمایی

قوانین با مناسبات اجتماعی باید چکش‌کاری شوند

محمدرضا ذوالفقاری: یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین مشکلاتی که در کشور ما وجود دارد این است که وقتی قانونی نوشته می‌شود و بندها و آیین‌نامه‌هایی برای آن تعیین می‌کنند آن قانون به شرع مقدس تبدیل شده و دیگر امکان تغییر در بخش‌هایی از آن که مشکل دارد فراهم نیست. در کشور ما معمولاً قانونی که تصویب می‌شود اگر هزاران مشکل داشته باشد دیگر تغییر آن کار بسیار دشواری است که معمولاً به نتیجه هم نمی‌رسد.

در این مدت من نگاهی به تاریخچه طرح درجه‌بندی سنی فیلم‌های سینمایی در آمریکا داشتم، اگر نگاهی به این طرح داشته باشیم می‌بینیم در طول زمان با آزمون و خطاهایی که پشت سر گذاشته چگونه به طرحی تبدیل شده که امروز می‌بینیم در سینمای آمریکا و جهان در حال اجرا است. از همان ابتدا که طرح درجه‌بندی سنی فیلم‌ها مطرح شد درجاتی چون «G» یا «PG» وجود نداشت، این درجات با آزمون و خطاهایی در طول زمان به وجود آمد. بخش خصوصی سینما نیز در پیشروی این طرح دخیل بوده و می‌بینیم قانون را باز گذاشته‌اند تا با آزمون و خطاهایی که در پیش است مصوباتشان را دچار تغییر کنند.

ما نیز باید با مناسبات اجتماعی خودمان شکل و شمایل طرحی که در نظر داریم را مشخص کنیم. احتمالاً همین درجه‌بندی عجیب «+9»، «+12» و «+15» نیز با مناسبات اجتماعی ما تعیین شده که البته بعید می‌دانم و اگر اینگونه بوده قطعاً اشتباه کرده‌ایم و باید بپذیریم که در اجرای این طرح اشتباهاتی صورت گرفته. امروز می‌بینم ما 15 ماده در این طرح داریم که باید بپذیریم این 15 ماده وحی منزل نیستند و می‌توانند دچار تغییر شوند. ما عادت به اجرای قوانینی سخت داریم که هیچ تغییری در آنها حاصل نمی‌شود و چکش زدن قوانین‌مان را بلد نیستیم.

اگر شما در اینترنت جستجو کنید به راحتی می‌بینید که حتی آمریکایی‌ها تاریخچه‌ای برای رده‌بندی سنی فیلم‌هایشان مشخص کرده‌اند و می‌بینید این موضوع برای خود تاریخچه‌ای دارد. باید توجه کرد که فرهنگ ابزار یا وسیله‌ای ثابت نیست که شکل و شمایلش تغییر نکند، همانطور که اشاره کردم 18 ساله امروز با 18 ساله سال‌های قبل فرق دارد و قطعاً چند سال دیگر این تفاوت احساس می‌شود و ما مدام باید قوانین‌مان را به روز کنیم. من خطر تبدیل شدن این طرح به ممیزی را در صورتی جدی می‌بینم که جنبه توصیه‌ای خود را از دست بدهد و به یک قانون بازدارنده و اجباری تبدیل شود.

مخالفان رده‌بندی سنی فیلم‌ها یک حق شهروندی را حذف می‌کنند

شهرام خرازی‌ها: من معتقدم که ما نباید امروز قصاص قبل از جنایت کنیم. بهتر است درباره آینده‌ای که ممکن است رخ دهد حرف نزنیم و به مسائل حال حاضر بپردازیم. شهروند ایرانی باید از دولت و حکومت بخواهد که او را برای انتخاب فیلم مناسب راهنمایی کند و این قطعاً یک مطالبه فرهنگی از سوی مردم به حکومت یا در واقع دولت است. کسانی که معتقد هستند رده‌بندی سنی باید حذف شود، یک حق شهروندی را حذف کرده‌اند و نمی‌توانند مردم را مجبور کنند که این حق را نخواهند. مردم سال‌های سال چنین حقی را مطالبه نکردند و اگر امروز این مطالبه صورت می‌گیرد به این معنی است که مردم چنین حقی را برای خود قائل هستند.

در دوره ریاست‌جمهوری آقای خاتمی سینما فضای بازتر و رهاتری داشت و به نوعی خط قرمزها عقب‌تر رفت و دیدیم که مثلاً موضوع دختران فراری در سینما مطرح شد، آن زمان بسیاری از خانواده‌ها به موضوعات فیلم‌های سینمایی اعتراض کردند و دیدیم که بارها در سینما خانواده‌ها در نیمه، فیلم را رها کرده و از سالن خارج می‌شدند. چنین طرحی قطعاً حق مردم است و ایستادن در برابر آن ایستادن در برابر یک حق مشخص از مردم است. رده‌بندی سنی قرار است یک توصیه برای دیدن یا ندیدن فیلم‌ها باشد و منع قانونی ندارد و نباید به فیلمی که رده‌بندی بالایی به آن تعلق گرفته فشار وارد شود و مثلاً تیزر کمتری در تلویزیون به آن تعلق بگیرد. چنین اتفاقی منطقی نیست و به هیچ‌وجه رخ نمی‌دهد.

منصور لشکری قوچانی: در همه جای دنیا فیلم‌هایی که با رده سنی «+18» اکران می‌شوند سالن‌های کمتری به آنها اختصاص داده می‌شود و می‌توان این محدودیت را تا حدی مثبت دانست. ما تنها فیلم‌های خاص با موضوعات حساس را نباید مدنظر قرار دهیم، درجه‌بندی سنی برای فیلم‌های سخیفی که فقط سعی دارند به هر قیمت مخاطب را بخندانند و به فروششان بیفزایند نیز اعمال می‌شود و برای آنها نیز قطعاً محدودیتی ایجاد می‌کند که می‌تواند محدودیتی مثبت باشد.

علی‌اکبر ثقفی: ترس من از همین مسأله است، اگر فیلمی مثلاً رده سنی «+16» داشته باشد داشته باشد احتمالاً با فشار و محدودیت زیادی مواجه می‌شود که خطرش چیزی کمتر از سانسور نیست. نگاه آقای خرازیها به این موضوع بسیار مثبت است که البته نگاهی روحیه‌بخش است اما تجربه چراغ راه آینده است و من با درسی که از گذشته گرفته‌ام باید پیش‌بینی کنم که در آینده همین طرح ممکن است باعث ایجاد محدودیت‌های بسیاری شود و اینکه تصمیم بگیریم امروز درباره احتمالات آینده صحبت نکنیم را نمی‌پسندم. به نظر من، قطعاً باید احتمالات را مدنظر قرار داد و خطرات را پیش‌بینی کرد و با این پیش‌بینی جلوی بسیاری از آنها را گرفت.

میزگرد برنا با موضوع بررسی طرح درجه بندی سنی فیلمهای سینمایی

شهرام خرازی‌ها: به نظر من چنین اتفاقی رخ نمی‌دهد چرا که این طرح همانطور که گفتم جنبه توصیه‌ای دارد و با خود منعی قانونی به همراه ندارد. طرح درجه‌بندی سنی فیلم‌ها قرار نیست جلوی اکران را بگیرد و اگر محدودیتی برای فیلمی که اکران می‌شود به وجود آورد نیز چندان تأثیرگذار نخواهد بود، فیلمی که خوب یا مخاطب‌پسند باشد مخاطب خود را پیدا می‌کند و در گیشه نیز موفق عمل می‌کند حتی اگر محدودیت‌هایی برای آن وجود داشته باشد.

علی‌اکبر ثقفی: اتفاقاً اینگونه نیست، فیلم‌های خوب ما امروز بسیار مهجور هستند و می‌بینیم فیلم‌های ضعیف چگونه در گیشه یکه‌تازی می‌کنند، من به جرأت می‌گویم اکثر فیلم‌های پرفروش ما آثاری ضعیف هستند. اینکه بگوییم رده‌بندی سنی فیلم‌ها اگر محدودیتی ایجاد کند، این محدودیت نمی‌تواند تأثیرگذار باشد چرا که فیلم خوب قطعاً فروش خود را خواهد داشت تصوری غلط است و باید خطری که وجود دارد را ببینیم. فیلم «خانه پدری» با درجه‌بندی سنی اکران شد و در حالیکه یک سکانس از آن به اندازه همه فیلم‌های ضعیفی که می‌بینیم چگونه در گیشه موفق هستند ارزش دارد هیچ حمایتی از آن صورت نگرفته و هیچ تیزری از این فیلم در سینما تلویزیون پخش نمی‌شود در حالیکه قطعاً اگر این حمایت‌ها وجود داشت «خانه پدری» می‌توانست فروش بسیار بالایی داشته باشد.

منصور لشکری قوچانی: ما یک مشکل فرهنگی بزرگ داریم و آن اینکه بت‌های فرهنگی زیادی می‌سازیم و نمی‌توانیم آن‌ها را تغییر دهیم. من نیز این نگرانی را دارم و فکر می‌کنم این موضوع ارتباطی به حکومت یا دولت ندارد و یک مشکل فرهنگی است. ما باید این خطر را احساس کنیم، با آسیب‌شناسی جلوی آن را بگیریم تا شاهد شکلگیری معضلی جدید نباشیم.

علی‌رغم اینکه سایت‌های مستهجن در کشور ما فیلتر شده‌اند طبق آخرین آماری که یکی از خبرگزاری‌های معتبر اعلام کرده بود، ما سومین کشور بازدیدکننده از سایت‌هایی هستیم که فیلم‌ها و مطالب مستهجن ارائه می‌دهند. این مشکل دیگر ارتباطی با حکومت ندارد، مردم هستند که از این سایت‌ها استقبال می‌کنند اما باید این را هم در نظر داشته باشیم که برخی مواقع ما با اعمال محدودیت به اذهان جهت می‌دهیم.

ذات رده‌بندی سنی یک مسأله روانشناختی است

شهرام خرازی‌ها: من احساس می‌کنم موضوع ما به سمت مسائل فرهنگی می‌رود اما باید این را در نظر بگیریم که ذات رده‌بندی سنی فیلم‌های سینمایی یک مسأله روانشناختی است. رده‌بندی سنی از لحاظ ایجاد اختلال روانپزشکی در مخاطب مطرح است که فراگیر شدن آن منجر به ایجاد معضلات اجتماعی می‌شود، در واقع از فرد به جامعه می‌رسد و برای جرم و جنایت و بزهکاری بسترسازی می‌کند.

رده‌بندی سنی می‌گوید اگر یک کودک مدام صحنه‌های اعدام یا تزریق مواد مخدر ببیند ممکن است دچار اختلالات مختلف شود. به لحاظ علمی ثابت شده است، کودکی که شب ادراری دارد با دیدن برخی صحنه‌ها مشکلش تشدید پیدا می‌کند. بارها دیده شده که برخی افراد که معمولاً کودکان هستند با دیدن برخی صحنه‌ها دچار اختلال پس از سانحه می‌شوند. به این اختلال «PTSD» می‌گویند. در این اختلال فرد مکرر با صحنه خاصی که در فیلم دیده مشغله فکری پیدا می‌کند و این صحنه می‌تواند صحنه‌ای وحشتناک باشد که به تازگی در سینمای ما نیز دیدیم فیلم‌های ترسناک نیز اکران شده‌اند. بنابراین بحث اصلی در رده‌بندی سنی بحث روانشناختی است و بعد از آن به موضوعات فرهنگی می‌رسیم.

اولین هدف اجرای این طرح این است که می‌خواهد از بروز آسیب‌های اجتماعی که ممکن است ذات روانشناختی در کودکان و نوجوانان داشته باشد جلوگیری کند. بحث اصلی این موضوع به کودکان و نوجوانان مربوط است چرا که بزرگسالان کمتر دچار اختلال می‌شوند. البته یک سالمند نیز می‌تواند با دیدن یک فیلم دچار اختلال شود و مثلاً دیگر تنها در خانه نماند اما علت اینکه به سراغ کودکان می‌روند این است که آنها آسیب‌پذیر هستند و هنوز به اندازه کامل عقل رس نشده‌اند. پس باید بدانیم درجه‌بندی سنی در وهله اول یک طرح برای جلوگیری از بروز آسیب‌های روانشناختی است.

امیدوارم بخش تجاری سینما از این طرح سوءاستفاده نکند

منصور لشکری قوچانی: همان ابتدا عنوان کردم که با این طرح موافق هستم، درباره مسائل تخصصی در حوزه روانشناسی ورود نمی‌کنم اما این طرح در موارد بسیاری به من به عنوان تهیه‌کننده مربوط می‌شود چرا که اگر مشکلی وجود داشته باشد در آینده برای ساخت فیلم، من را دچار مشکل می‌کند.

البته من معتقدم که رده‌بندی سنی به من کمک می‌کند که دستم برای پرداختن به موضوعات بازتر شود و قطعاً سانسور را کمرنگ‌تر می‌کند و در واقع سانسور سلیقه‌ای را که تقریباً همه با آن مخالف هستند را کنار می‌زند.

وقتی فیلم «عصر یخبندان» در جشنواره اکران شد بازیگری که چندین فیلم عجیب و غریب پیش از انقلاب بازی کرده بود در برنامه «هفت» اینگونه به فیلم حمله کرد که باید جلوی این فیلم را گرفت چرا که در آن مصرف مواد توسط زنان به تصویر کشیده شده است. من شاید بپذیرم که صحنه‌های مصرف مواد برای نوجوانان آسیب‌زننده است و نباید یک نوجوان با چنین صحنه‌هایی مواجه شود اما اگر آن زمان درجه‌بندی سنی بود و مخاطبی آگاه که می‌داند مصرف مواد در جوانان و بانوان در جامعه رو به رشد است فیلم را ببیند، چنین فیلمی حتی می‌تواند جنبه مثبت و سازنده داشته باشد و درباره یک معضل بزرگ هشدار می‌دهد. پس درجه‌بندی در اینگونه مواقع طرحی بسیار خوب و سازنده است.

نگرانی من درباره این موضوع سوءاستفاده بخش تجاری است، نباید شرایط طوری فراهم شود که فقط بخش تجاری از آن سود ببرد. نگرانی بعدی من مربوط به این می‌شود که مبادا نوعی زور و قدرت در سینما شکل بگیرد که تبدیل به شورای نگهبان سینما شود. معمولاً چنین طرح‌هایی در کشور ما چنین معضلاتی نیز در پی دارند و به راحتی با مطرح کردن بند و ماده‌ای قشری عظیمی از مردم را حذف می‌کنند.

میزگرد برنا با موضوع بررسی طرح درجه بندی سنی فیلمهای سینمایی

علی‌اکبر ثقفی: در این شورا باید جامعه‌شناس و روانشناس‌هایی حضور داشته باشند که با سینما نیز آشنایی داشته و حداقل شناختی از سینما دارند. صرفاً حضور جامعه‌‌شناس و روانشناس‌هایی که هیچ ارتباطی با سینما ندارند نیز نمی‌تواند سازنده باشد.

باید رسالت این طرح در ایران مشخص شود، همان اشاره‌ای که آقای خرازیها به اجرای این طرح با مدنظر قرار دادن این مسأله که ذات درجه‌بندی سنی به مسائل روانشناختی مربوط می‌شود را باید مدنظر قرار دهیم. ترس من این است همانطور که می‌بینیم هر شخصی به خود اجازه نظر دادن درباره سینما را می‌دهد در حوزه درجه‌بندی سنی نیز همینطور نظر بدهند و با وجود حضور کارشناسان در شورای درجه‌بندی سنی فیلم‌های سینمایی ما ببینیم همه چیز سلیقه‌ای مشخص شده است.

محمدرضا ذوالفقاری: بهتر است به مصادیق رجوع کنیم، به عنوان مثال ماده اول مشخص شده در این طرح اینگونه مطرح شده: «ارزیابی تمامیت فیلم با معیارهای فرهنگی، عرفی و مذهبی جامعه با هدف بدآموز نبودن آثار برای تمامی گروه‌های سنی».

من در همین ابتدا این سوال برایم به وجود می‌آید که چه کسی قرار است این‌ها را تشخیص دهد؟ به عنوان مثال اگر یک جامعه‌شناس با دیدگاه مذهبی در این شورا حضور داشته باشد و یا یک جامعه‌شناس با دیدگاهی غیرمذهبی، نباید نتیجه کار متفاوت باشد، باید ضوابط و مقررات مشخصی وجود داشته باشد. این مشکل قبل از این طرح هم در سینما وجود داشته و همچنان دیده می‌شود که سینماگران از نبود مقرراتی مشخص در سانسور معترض هستند.

نقدی در این بین به طرح درجه‌بندی سنی وجود دارد که البته من این نقد را قبول ندارم اما برخی منتقدان به طرح درجه‌بندی می‌گویند سینمای ایران فضای بسته‌ای دارد که امکان ساخت فیلم‌های مستهجن در آن وجود ندارد، پس هیچ نیازی به اجرای این طرح احساس نمی‌شود.

شهرام خرازی‌ها: من با این گفته که باید ضوابطی برای درجه‌بندی‌ها یا سانسور مشخص شود مخالفم چرا که هنر معیارپذیر نیست و اصلاً چنین کاری غیرممکن است و چارچوبی که مدنظر ما است به طور کامل امکانپذیر نیست، هنر به اندازه بسیار محدودی چارچوب‌پذیر است و نمی‌شود یک چارچوب خیلی مشخص برای آن تعیین کرد که اگر فیلمی از آن چارچوب خارج شد شامل درجه‌بندی خاصی شود، به همین دلیل نیاز به شورایی متشکل از متخصصان مختلف دارد.

امروز افرادی که در برابر این طرح قرار گرفته‌اند از منظر روانشناختی به آن نقدی نکرده‌اند و مخالفت‌ها بیشتر مربوط به مسائل قانونی می‌شود. برداشت‌های غلط نیز در این بین تأثیرگذار است. وزارت ارشاد را از این بابت که برای اجرای این طرح زمینه‌سازی نکرده می‌توان مقصر دانست. رده‌بندی سنی در مرحله جنینی است و بدون بسترسازی اجرای این طرح منجر به فهم غلط شده و قطعاً چنین حواشی را می‌توان طبیعی دانست.

افرادی که پست‌های کلیدی داشتند و یا در تصمیم‌گیری‌ها تأثیرگذار هستند با وجود برداشت غلطشان از موضوع، توانسته‌اند تأثیرگذار باشند و این طرح را به حاشیه بکشانند.

از این طرح می‌ترسیم، چون خانواده‌‌ها را رها کرده‌ایم

محمدرضا ذوالفقاری: ما از این طرح می‌ترسیم، چرا که خانواده‌ها را در جامعه رها کرده‌ایم. امروز فرزند یک خانواده به مدرسه می‌رو?


مرجع خبر: برنا - عمومی
درجه‌بندی طرح را حوزه , را حوزه مناسب درجه‌بندی , بگیرد! را فیلم‌ها این , را طرح به افراد , مثبتی درجه‌بندی به طرح , مخاطبان به طرح ارشاد , رده است؟/ جامعه‌شناسی کار
- تعطیلی 4 روزه یحیی برای پرسپولیسی‌ها
- حمله مرگبار در کابل/ 50 نفر کشته و زخمی شدند
- دمنوشی که برای سرماخوردگی و سرفه معجزه می‌کند
- خروج این ستاره استقلالی تایید شد+عکس
- ﺗﻮﻟﻴﺪ اﺳﭙﺮی ﺿﺪﻋﻔﻮنی‌ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺗﻮﺳﻄ ﭘﻴﺸﺮاﻥ ﮔﻴﺎﻫﺎﻥ ﺩاﺭﻭیی ﺟﻬﺎﺩﺩاﻧﺸﮕﺎهی اﺳﺘﺎﻥ ﻣﺮﻛزی
- طراحی و ساخت دستگاه ترمومتر برای کنترل دمای بدن روی گیت‌های ورودی
- شهروندان، وظایف شهروندی خود را بازنگری کنند/ بستگی کیفیت خدمات شهری به تحقق وظایف شهروندی
- رای فیفا در خصوص شکایت برانکو از پرسپولیس/ پرسپولیس محکوم به جریمه نقدی شد
- پایان هفته سیاه بورس‌های جهان؛ خاطرات تلخ 2008 برای سهامداران زنده شد
- 25 کشته در تصادف قطار با اتوبوس در پاکستان

یه عالمه برنامه فال و طالع بینی🌬 رو داخل موبایلت📲 داشته باش 🚀

✅ با این کانال دیگه برای فال و طالع بینی و سرکتاب و اینها دنبال جایی نمیکردی 👇 رایگان هم هست ها💅
تلگرام
تلگرام
سروش
سروش
روبیکا
روبیکا
آی گپ
آی گپ
ایتا
ایتا
بله
بله

فال قهوه
فال قهوه
طالع بینی ازدواج
طالع بینی ازدواج
کف بینی آنلاین
کف بینی آنلاین
Copyright © 2012 - 2024 | تمامی حقوق این وب سایت برای khosoof.ir محفوظ است
طراحی و اجرا:khosoof.ir